Uit onderzoek van het AMC onder letselslachtoffers van de traumacentra in AMC en VUmc blijkt dat 16% van alle volwassen slachtoffers en bijna 12% van de kinderen een Posttraumatische Stress Stoornis (PTSS) krijgt. In 2012 liepen meer dan 7 miljoen mensen letsel op door ongevallen en geweld. De psychische gevolgen van deze ongevallen en geweld worden onderschat. Ze leiden tot hoge medische- en verzuimkosten: een eerdere inventarisatie van het Erasmus MC liet zien dat voor ongevallen de psychische gevolgen in totaal even groot zijn als de helft van de ziektelast door de lichamelijke verwondingen. Snelle opsporing en gepaste nazorg kunnen de psychische gevolgen van letsels verminderen”, aldus VeiligheidNL,voorheen Stichting Consument en Veiligheid. “Samen met AMC en ErasmusMC werken we samen om dit voor elkaar te krijgen.”
Geschat wordt dat elk jaar 140.000 tot 200.000 letselpatiënten te maken krijgen met PTSS, een ernstige psychiatrische stoornis die, naast onder meer angst en depressie, kan optreden na een onverwachte, schokkende gebeurtenis. Het slachtoffer kan onder andere last hebben van herbelevingen van de gebeurtenis, vermijdingsgedrag en verhoogde prikkelbaarheid. Zijn de klachten minstens één maand aanwezig, dan kan er sprake zijn van PTSS. Blijft PTSS onbehandeld, dan is er grote kans op bijkomende problemen als depressie, alcohol- of drankmisbruik, cognitieve of geheugenproblemen en relatie¬problemen.
Psychische klachten na een ongeval of geweld worden volgens VeiligheidNL vaak niet herken of denken de slachtoffers dat het er nu eenmaal bij hoort. “Hoewel er goede behandelmethoden zijn, krijgen slachtoffers van ongevallen of geweld nog vaak geen behandeling omdat er geen systematische nazorg is. Ook de omgeving van de slachtoffers, bijvoorbeeld een ouder, kan last krijgen van psychische gevolgen.”
VeiligheidNL, AMC Spoedeisende Hulp, AMC Psychiatrie en Kinder- en Jeugdpsychiatrie en het Erasmus MC vragen meer aandacht voor de psychische gevolgen van letsel. “Tijdige behandeling kan het leed aanzienlijk verminderen. Om dit in de praktijk voor elkaar te krijgen, is het nodig om verder in kaart te brengen wat de risicogroepen zijn, bij welke aanpak deze gebaat zijn en wat dit oplevert. Als aftrap daarvoor hebben de samenwerkende organisaties en experts in een whitepaper beschreven wat er bekend is en wat er verder moet gebeuren om de psychische gevolgen van ongevallen en geweld terug te dringen.”
Bron: Van Stigt Thans Communicatie
