Als u als niet-gemotoriseerde verkeersdeelnemer, bijvoorbeeld als voetganger of fietser, wordt aangereden door een gemotoriseerde verkeersdeelnemer, bijvoorbeeld een automobilist, dan is artikel 185 van de Wegenverkeerswet (WVW) van toepassing. Artikel 185 van de Wegenverkeerswet regelt de aansprakelijkheid van de gemotoriseerde verkeersdeelnemer voor een ongeval waarbij tevens een niet-gemotoriseerde verkeersdeelnemer betrokken is.
Als artikel 185 van de Wegenverkeerswet van toepassing is, wordt de bewijslast omgekeerd. Dit betekent dat de gemotoriseerde verkeersdeelnemer, in geval van discussie, het bewijs zal moeten leveren voor de toedracht van het ongeval.
Eigenaar altijd aansprakelijk?
De eigenaar van het motorrijtuig is in beginsel aansprakelijk voor de schade die de fietser of voetganger lijdt, tenzij door de eigenaar van het motorrijtuig wordt aangetoond dat er sprake is geweest van overmacht. Er is slechts sprake van overmacht, als de bestuurder van het motorrijtuig geen enkel relevant verwijt valt te maken over de wijze waarop hij aan het verkeer heeft deelgenomen.
Daarnaast moet de eventuele verkeersfout van de niet-gemotoriseerde verkeersdeelnemer zo onwaarschijnlijk zijn geweest dat de automobilist hiermee geen rekening hoefde te houden. Dit leidt ertoe dat een beroep op overmacht in de praktijk zelden slaagt.
Causale verdeling en billijkheidscorrectie
Als er geen sprake is van overmacht, dan staat de aansprakelijkheid van de eigenaar van het motorrijtuig vast. Wel kan deze zich nog beroepen op eigen schuld van de niet-gemotoriseerde verkeersdeelnemer. Van eigen schuld is sprake wanneer het ongeval mede aan het verkeersgedrag van de niet-gemotoriseerde verkeersdeelnemer te wijten is. Bij een beroep op eigen schuld moet er onderzocht worden in welke mate ieder van de betrokken partijen heeft bijgedragen aan het ontstaan van de schade. Dit wordt de causale verdeling genoemd.
Als de causale verdeling is vastgesteld dient te worden nagegaan of de ernst van de over en weer gemaakte fouten en/of andere omstandigheden met zich meebrengen dat de causale verdeling dient te worden bijgesteld. Dit bijstellen wordt de billijkheidscorrectie genoemd. Hierbij spelen de ernst van de gemaakte fouten, de ernst van het letsel van het slachtoffer, het al dan niet bestaan van verzekeringsdekking en het zogenoemde Betriebsgefahr een rol. Het Betriebsgefahr houdt in dat het gebruik van een motorrijtuig gevaar met zich meebrengt. De omvang van de correctie vanwege dit Betriebsgefahr hangt af van de massa van het motorrijtuig en de snelheid waarmee gereden is.
Verkeersslachtoffer jonger dan 14 jaar
Als de voetganger of fietser ten tijde van het ongeval jonger is dan 14 jaar, dan is de automobilist altijd volledig aansprakelijk, tenzij er sprake is van opzet of aan opzet grenzende roekeloosheid. Opzet of aan opzet grenzende roekeloosheid wordt echter niet snel aangenomen. Dit brengt met zich mee dat ook als de automobilist geen schuld heeft en het ongeval volledig te wijten is aan het gedrag van de voetganger of fietser, de automobilist toch gehouden is de schade van het slachtoffer volledig te vergoeden. Dit wordt de 100% regeling genoemd.
Verkeersslachtoffer van 14 jaar of ouder
Mocht er geen sprake zijn van overmacht en het slachtoffer de leeftijd van 14 jaar reeds hebben bereikt, dan kan de vergoedingsplicht nooit lager uitvallen dan 50%. Dit wordt de 50% regeling genoemd.
Beoordeling aansprakelijkheid
Als u twijfelt of u uw schade (deels) kunt verhalen, dan kunt u contact met ons opnemen. Wij kunnen u helpen bij de beoordeling van de aansprakelijkheid.
